• Realizowane programy

        • - Podstawa programowa

          - Program powszechnej dwujęzyczności

          - Inne programy

           

          PODSTAWA PROGRAMOWA WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO

          Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego (...) wskazuje :

          • cel wychowania przedszkolnego,
          • zadania wychowawczo profilaktyczne przedszkola,
          • efekty realizacji zadań w postaci celów osiąganych przez dzieci na zakończenie wychowania przedszkolnego

          Podstawa Programowa wychowania przedszkolnego to dokument, który wyznacza główny cel całej edukacji przedszkolnej oraz to jakie zadania muszą być realizowane, by dzieci osiągnęły konkretne umiejętności przed pójściem do szkoły.

          Celem wychowania przedszkolnego jest wsparcie całościowego rozwoju dziecka. Wsparcie to realizowane jest przez proces opieki, wychowania i nauczania – uczenia się, co umożliwia dziecku odkrywanie własnych możliwości, sensu działania oraz gromadzenie doświadczeń na drodze prowadzącej do prawdy, dobra i piękna. W efekcie takiego wsparcia dziecko osiąga dojrzałość do podjęcia nauki na pierwszym etapie edukacji.

          Zadania przedszkola (streszczenie)

          1. Wspieranie wielokierunkowej aktywności dziecka poprzez organizację warunków sprzyjających nabywaniu doświadczeń.
          2. Tworzenie warunków umożliwiających dzieciom swobodny rozwój, zabawę i odpoczynek w poczuciu bezpieczeństwa.
          3. Wspieranie aktywności dziecka podnoszącej poziom integracji sensorycznej i umiejętności korzystania z rozwijających się procesów poznawczych.
          4. Zapewnienie prawidłowej organizacji warunków sprzyjających nabywaniu przez dzieci doświadczeń oraz pomoc dzieciom rozwijającym się w sposób nieharmonijny, wolniejszy lub przyspieszony.
          5. Wspieranie samodzielnej dziecięcej eksploracji świata, dobór treści adekwatnych do poziomu rozwoju dziecka, jego możliwości percepcyjnych, wyobrażeń i rozumowania, z poszanowaniem indywidualnych potrzeb i zainteresowań.
          6. Wzmacnianie poczucia wartości, indywidualność, oryginalność dziecka oraz potrzeby tworzenia relacji osobowych
          7. Tworzenie sytuacji sprzyjających rozwojowi nawyków i zachowań prowadzących do samodzielności, dbania o zdrowie, sprawność ruchową i bezpieczeństwo, w tym w ruchu drogowym.
          8. Przygotowywanie do rozumienia emocji, uczuć własnych i innych ludzi oraz dbania o zdrowie psychiczne.
          9. Tworzenie sytuacji edukacyjnych budujących wrażliwość dziecka, w tym wrażliwość estetyczną, w odniesieniu do wielu sfer aktywności człowieka.
          10. Tworzenie warunków pozwalających na bezpieczną, samodzielną eksplorację otaczającej dziecko przyrody.
          11. Tworzenie warunków umożliwiających bezpieczną, samodzielną eksplorację elementów techniki w otoczeniu, konstruowania, majsterkowania.
          12. Współdziałanie z rodzicami, różnymi środowiskami, organizacjami i instytucjami, na rzecz tworzenia warunków umożliwiających rozwój tożsamości dziecka.
          13. Kreowanie, wspólne z wymienionymi podmiotami, sytuacji prowadzących do poznania przez dziecko wartości i norm społecznych.
          14. Systematyczne uzupełnianie, za zgodą rodziców, realizowanych treści wychowawczych o nowe zagadnienia, wynikające z pojawienia się w otoczeniu dziecka zmian i zjawisk istotnych dla jego bezpieczeństwa i harmonijnego rozwoju.
          15. Systematyczne wspieranie rozwoju mechanizmów uczenia się dziecka, prowadzące do osiągnięcia przez nie poziomu umożliwiającego podjęcie nauki w szkole.
          16. Organizowanie zajęć – zgodnie z potrzebami – umożliwiających dziecku poznawanie kultury i języka mniejszości narodowej.
          17. Tworzenie sytuacji edukacyjnych sprzyjających budowaniu zainteresowania dziecka językiem obcym nowożytnym, chęci poznawania innych kultur.

          Osiągnięcia dziecka na koniec wychowania przedszkolnego.

          I. Fizyczny obszar rozwoju dziecka. Dziecko:

          1. zgłasza potrzeby fizjologiczne, samodzielnie wykonuje podstawowe czynności higieniczne;
          2. wykonuje czynności samoobsługowe: ubieranie się i rozbieranie, w tym precyzyjne, np. zapinanie guzików;
          3. spożywa posiłki z użyciem sztućców, nakrywa do stołu i sprząta po posiłku;
          4. komunikuje potrzebę ruchu, odpoczynku itp.;
          5. uczestniczy w zabawach ruchowych, w tym rytmicznych, muzycznych, naśladowczych;
          6. inicjuje zabawy konstrukcyjne, majsterkuje, buduje, wykorzystując zabawki, materiały użytkowe;
          7. wykonuje czynności, takie jak: sprzątanie, pakowanie, trzymanie przedmiotów (...) używa chwytu pisarskiego podczas rysowania, kreślenia i pierwszych prób pisania;
          8. wykonuje podstawowe ćwiczenia kształtujące nawyk utrzymania prawidłowej postawy ciała;
          9. wykazuje sprawność ciała i koordynację w stopniu pozwalającym na rozpoczęcie systematycznej nauk.

          II. Emocjonalny obszar rozwoju dziecka. Dziecko:

          1. rozpoznaje i nazywa podstawowe emocje, próbuje radzić sobie z ich przeżywaniem; 
          2. szanuje emocje swoje i innych osób;
          3. przeżywa emocje w sposób umożliwiający mu adaptację w nowym otoczeniu, np. w nowej grupie dzieci, nowej grupie starszych dzieci, a także w nowej grupie dzieci i osób dorosłych;
          4. przedstawia swoje emocje i uczucia, używając charakterystycznych dla dziecka form wyrazu;
          5. rozstaje się z rodzicami bez lęku, ma świadomość, że rozstanie takie bywa dłuższe lub krótsze;
          6. rozróżnia emocje i uczucia przyjemne i nieprzyjemne, ma świadomość, że odczuwają i przeżywają je wszyscy ludzie;
          7. szuka wsparcia w sytuacjach trudnych dla niego emocjonalnie; wdraża swoje własne strategie, wspierane przez osoby dorosłe lub rówieśników;
          8. zauważa, że nie wszystkie przeżywane emocje i uczucia mogą być podstawą do podejmowania natychmiastowego działania, panuje nad nieprzyjemną emocją 
          9. wczuwa się w emocje i uczucia osób z najbliższego otoczenia;
          10. dostrzega, że zwierzęta posiadają zdolność odczuwania, przejawia w stosunku do nich życzliwość i troskę;
          11. dostrzega emocjonalną wartość otoczenia przyrodniczego jako źródła satysfakcji estetycznej.

          III. Społeczny obszar rozwoju dziecka. Dziecko:

          1. przejawia poczucie własnej wartości jako osoby, wyraża szacunek wobec innych osób i przestrzegając tych wartości, nawiązuje relacje rówieśnicze;
          2. odczuwa i wyjaśnia swoją przynależność do rodziny, narodu, grupy przedszkolnej oraz innych;
          3. posługuje się swoim imieniem, nazwiskiem;
          4. używa zwrotów grzecznościowych (...);
          5. ocenia swoje zachowanie w kontekście podjętych czynności i zadań oraz przyjętych norm grupowych;
          6. nazywa i rozpoznaje wartości związane z umiejętnościami i zachowaniami społecznymi, np. szacunek do dzieci i dorosłych;
          7. respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób, zwracając uwagę na ich indywidualne potrzeby;
          8. obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe;
          9. komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi, wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne; wyraża swoje oczekiwania społeczne wobec innego dziecka, grupy.

          IV. Poznawczy obszar rozwoju dziecka. Dziecko:

          1. wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu (niewerbalnie);
          2. wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu (werbalnie);
          3. odróżnia elementy świata fikcji od rzeczywistości;
          4. rozpoznaje litery, którymi jest zainteresowane na skutek zabawy i spontanicznych odkryć, odczytuje krótkie wyrazy utworzone z poznanych liter;
          5. odpowiada na pytania, opowiada o zdarzeniach z przedszkola, objaśnia kolejność zdarzeń;
          6. wykonuje własne eksperymenty językowe;
          7. eksperymentuje rytmem, głosem, dźwiękami i ruchem, rozwijając swoją wyobraźnię muzyczną;
          8. wykonuje własne eksperymenty graficzne;
          9. czyta obrazy, wyodrębnia i nazywa ich elementy, nazywa symbole i znaki znajdujące się w otoczeniu;
          10. wymienia nazwę swojego kraju i jego stolicy;
          11. wyraża ekspresję twórczą podczas czynności konstrukcyjnych i zabawy; 
          12. klasyfikuje przedmioty;
          13. eksperymentuje, szacuje, przewiduje, dokonuje pomiaru długości;
          14. określa kierunki i ustala położenie przedmiotów;
          15. przelicza elementy zbiorów w czasie zabawy, prac porządkowych, ćwiczeń;
          16. posługuje się w zabawie i w trakcie wykonywania innych czynności pojęciami dotyczącymi następstwa czasu np. wczoraj, dzisiaj, jutro, rano, wieczorem; 
          17. rozpoznaje modele monet i banknotów o niskich nominałach, porządkuje je;
          18. posługuje się pojęciami dotyczącymi zjawisk przyrodniczych;
          19. podejmuje samodzielną aktywność poznawczą np. oglądanie książek;
          20. wskazuje zawody wykonywane przez rodziców;
          21. rozumie bardzo proste polecenia w języku obcym nowożytnym i reaguje na nie;
          22. reaguje na proste polecenie w języku mniejszości narodowej lub etnicznej;
          23. reaguje na proste polecenie w języku regionalnym – kaszubskim.

          /za A. Konefał  MAC- Kompleksowe rozwiązania dla edukacji, Rozporządzenie MEN/

           

           

           

           

           Międzynarodowy Program Powszechnej Dwujęzyczności
          “Dwujęzyczne Dzieci / Bilingual Future”

          To uniwersalny program, który pomaga każdemu dziecku opanować język angielski na poziomie dwujęzyczności i czerpać z tego wszelkie możliwe korzyści.....

          CEL

          Zasadniczym celem Programu jest codzienne, kontekstowe osłuchiwanie dzieci z językiem angielskim w okresie szczególnej wrażliwości językowej (0-6) tak, żeby angielski nigdy nie stał się dla nich językiem obcym. W ten sposób właśnie dziecko naturalnie - czyli na tych samych zasadach jak pierwszy - nabywa drugi język. Dwujęzyczność to cel, który rozumiemy zarówno indywidualnie – jako inwestycję tu i teraz w rozwój każdego dziecka, jak i społecznie – jako nowej jakości fundament dla polskiej gospodarki, ekonomii i polityki społecznej.

           

          KORZYŚCI

          Prócz samych umiejętności językowych dwujęzyczność wiąże się z licznymi korzyściami dla intelektu, psychiki i zdrowia dziecka. Mózg otrzymuje zdrową dawkę treningu, a przy tym wiedzę i umiejętności, które na tym etapie rozwoju utrwalają się nadzwyczaj szybko i efektywnie.

          Bilingwizm m.in. poprawia koncentrację, wpływa na lepszą podzielność uwagi oraz pamięć (semantyczną i epizodyczną), pogłębia wrażliwość kulturową i społeczną, rozwija zdolności analityczne i empatyczne. Dwujęzyczne dzieci, a później dorośli osiągają lepsze wyniki w nauce, mają większe możliwości adaptacji społecznej i kulturowej. Cechuje ich wyższa pozycja społeczna i materialna oraz – co chyba najważniejsze – lepsze zdrowie. Warto podkreślić, iż dwujęzyczność opóźnia o 5-6 lat skutki chorób Alzheimera i Parkinsona.

           

          METODA

          Program Powszechnej Dwujęzyczności wykorzystuje pierwszą na świecie, przełomową, ale jednocześnie najbardziej ze wszystkich naturalną metodę przyswajania języka angielskiego we wczesnym dzieciństwie równolegle do języka ojczystego. Jest to specjalnie wykreowany świat bohaterów, piosenek, filmów animowanych oraz przygotowanych na tej podstawie zabaw językowo-muzyczno-ruchowych zarówno indywidualnych, jak i grupowych.

          Wszystko zostało metodycznie zaplanowane od urodzenia aż do szóstego roku życia. Specjalnie przygotowane dwie serie edukacyjne: „Baby Beetles” (wiek 0-4), „Tom and Keri” (wiek 3-6) w formie spirali językowej wprowadzają rozpoznawane i rozumiane w kontekście słowa i zwroty dostosowując wszystko do typowych dla dziecka w danym wieku możliwości i zainteresowań. Dzięki temu język angielski nigdy nie staje się dla dziecka językiem obcym.

          Warto podkreślić, iż Program skonstruowany jest tak, że zarówno rodzice w domu, jak i opiekunowie w żłobku / przedszkolu, w początkowym etapie nauczania nie muszą znać angielskiego, żeby pomóc dzieciom w codziennych zajęciach; co więcej, mogą efektywnie, przez wspólną zabawę, uczyć się razem z nimi. Do nich skierowany właśnie jest Uniwersalny Kurs dla Żłobków i Przedszkoli w wersji Standard.

          Dla wychowawców anglojęzycznych przygotowane są wersje Plus oraz Expert, które wykorzystują pacynki “mówiące” tylko po angielsku (podstawowa zasada dwujęzyczności OPOL = One Person/Place One Language).

          Współpraca opiekunów i lektorów daje o wiele lepsze rezultaty, niż wyłącznie praca lektorów. Kontekstowe obcowanie dzieci z językiem w czasie codziennych zabaw w placówce oraz w domu utrwala materiał tak, że dzieci niemal natychmiast wykorzystują go czynnie w czasie spontanicznych zabaw - po prostu zwyczajnie posługują się nim.

           

          AUTOR

          Autorką tej opisanej powyżej koncepcji jest światowej sławy lingwistka – Claire Selby, która od kilkunastu lat tworzy materiały – zarówno teksty jak i muzykę – do nauki angielskiego dla najmłodszych.

          Jest autorką pełnych kursów szkolnych wydawanych przez Cambridge University Press, Oxford University Press i Foreign Language and Research Press (Chiny). Pracuje również jako doradca BBC Worldwide w zakresie dziecięcej edukacji językowej. Na drodze długoletnich badań i doświadczeń wypracowała unikalną metodę nauczania – Spiral Language System (SPIRAL = Sounds, Pictures, Interest, Repetition, Actions, Links).

          Wykorzystuje w niej naturalne dla wieku właściwości i mechanizmy przyswajania wiedzy i rozwijania umiejętności. Nauka tym systemem gwarantuje znakomite rezultaty – pozwala poznawać język poprzez zabawę w sposób możliwie najbardziej efektywny. Za swoją twórczość otrzymała m.in. następujące nagrody: „Świat Przyjazny Dziecku” – wyróżnienie w konkursie na najlepszy produkt edukacyjny dla dzieci organizowanym przez Komitet Ochrony Praw Dziecka (2004), Nagroda Komitetu Olimpijskiego w Pekinie za piosenkę olimpijską, wyróżnienie w Cannes dla serialu Tom and Keri przyznane przez Dziecięce Jury (MipJunior 2012), trzy wyróżnienia British Council za publikacje związane z nauczaniem dzieci języka angielskiego oraz nagrodę The English-Speaking Union za innowacyjność w tworzeniu materiałów do nauki języka angielskiego dla dzieci.

           

           

           

          Inne Programy

          Publiczne przedszkole w Sułoszowej realizuje programy znajdujące się na liście programów polecanych przez MEN, który jest poprawny pod względem merytorycznym i dydaktycznym. 

          "Dobry Pomysł!" - Ewa Janus wyd. WSiP

           

          W programie „Dobry pomysł!” zaprezentowano różnorodne aktywizujące metody nauczania i uczenia się, które pomogą nauczycielowi wspierać dzieci w:

          • zdobywaniu doświadczeń i  poszerzaniu wiedzy o świecie, 
          • budowaniu odpowiedzialności za własną naukę i samokształcenie, 
          • kształtowaniu samodzielności i umiejętności współpracy w grupie,
          • budowaniu relacji z innymi ludźmi,
          • uczeniu się otwartości na nowe wyzwania,
          • kształtowaniu umiejętności przeżywania niepowodzeń i wyciągania z nich wniosków

          Formułując cele kształcenia i wychowania, autorka zwraca uwagę na konieczność pamiętania o tym, że przygotowujemy dziecko do funkcjonowania w świecie, który ciągle podlega zmianom, właściwie niemożliwym do przewidzenia. Dlatego tak istotne jest wyposażenia dziecka w kompetencje kluczowe, przy czym jako szczególnie ważne uznaje tzw. kompetencje miękkie: (osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się), obywatelskie, w zakresie przedsiębiorczości, w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

           

          „Trefliki w przedszkolu” - Dorota Kossakowska wyd. Podręcznikarnia

          Program ten zawiera szczegółowy zakres wiedzy i umiejętności jakie powinno posiadać dziecko 3 – 6 letnie. W programie zostały przedstawione kompetencje kluczowe w odniesieniu do osiągnięć dziecka. Program wychowania przedszkolnego „Trefliki w przedszkolu” ukierunkowany jest na wielostronny rozwój dziecka zgodnie z jego potencjałem. Jest programem innowacyjnym, wprowadzającym propozycje wykorzystania do zajęć i zabaw dziecka w przedszkolu bajkowych postaci filmowych Treflinki i Treflika. Koncepcję treści programu Autorka zaczerpnęła z polskiego serialu edukacyjnego „Rodzina Treflików”, który dedykowany jest dzieciom w wieku 3 – 6 lat. W przekazywanych treściach, skierowanych do odbiorców zaakcentowane są podstawowe wartości jak: tolerancja, szacunek i przyjaźń. Podkreślone są również wartości rodziny, które w obecnych czasach potrzebują szczególnej uwagi, bowiem zabezpieczają podstawowe potrzeby rozwojowe dziecka takie jak miłość, bezpieczeństwo, życzliwość, zgodne współżycie w obszarze społecznym.

          Autorka w programie określiła również treści wykraczające poza podstawę programową. Wzbogacane są one propozycjami praktycznych rozwiązań w pracy nauczyciela z dziećmi. W szerokim stopniu uwzględniła indywidualizację pracy z dzieckiem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi zarówno z deficytami jak też z dzieckiem zdolnym.

          Program Dziecięca matematyka

          Edyty Gruszczyk Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej

          W naszym przedszkolu edukacja matematyczna metodą E. Gruszczyk- Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej, odbywa się w sytuacjach codziennych, poprzez zabawę i ciekawe zajęcia edukacyjne. Zajęcia są wypełnione zabawami, zadaniami i grami. Ważna jest rozmowa z dzieckiem, gdyż sprzyja to rozwojowi jego myślenia.

          Dziecięca Matematyka łączy intensywny rozwój intelektualny z kształtowaniem odporności emocjonalnej oraz z ćwiczeniem umiejętności matematycznych. Najważniejsze w tej edukacji są osobiste doświadczenia dziecka. To one stanowią budulec, z którego dziecko tworzy pojęcia i umiejętności. Program jest w taki sposób opracowany aby umożliwić dziecku sukces w nauce szkolnej minimalizując  niepowodzenia podczas procesu uczeniu się matematyki.  

          Program Dziecięca Matematyka opiera się na realizacji poniższych obszarów:

          1. Orientacja przestrzenna i umiejętności społeczne;
          2.  Rytm i rytmiczna organizacja czasu;
          3. Kształtowanie umiejętności liczenia, a także dodawania i odejmowania;
          4. Wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania;
          5. Rozwijanie umiejętności mierzenia długości;
          6. Klasyfikacja;
          7.  Układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych jako dalsze doskonalenie umiejętności rachunkowych dzieci;
          8. Zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia;
          9. Mierzenie płynów i sens mierzenia;
          10. Intuicja geometryczna, czyli kształtowania pojęć geometrycznych;
          11. Konstruowanie  gier przez dzieci;
          12. Zapisywanie czynności matematycznych znakami (<,>, =,+,-).

           

           Celem „Dziecięcej Matematyki” jest: 

          • stworzenie dziecku pozytywnych warunków do harmonijnego rozwoju intelektualnego
          • wspieranie rozwoju wszystkich dzieci
          • kształtowanie u dzieci przyjaznego nastawienia do uczenia się, w tym zdolności do podejmowania wysiłku intelektualnego
          • konstruowanie wiedzy w taki sposób, aby przedszkolak mógł osiągnąć swoim umysłem wiedzę matematyczną oraz ją wykorzystać
          • wychowywanie dzieci w pozytywnym nastawieniu do dorosłych i dzieci, aby dobrze wiodło im się wśród innych.

          Wymienione obszary realizowane są  w podanej kolejności, ponieważ uwzględniają stopnie trudności. Wpływają stymulująco na rozwój intelektualny dziecka,  rozwijają zdolności matematyczne i przygotowują do nauki szkolnej.

           

          (oprac. na podst. Programu Dziecięca Matematyka Edyta Gruszczyk - Kolczyńska i Ewa Zielińska)